Yönetici sınıfın kara paraya yönelmesi, yolsuzluğa yönelmesi, kanunlara aykırı kaynaklara ve servet biriktirmeye yönelmesi, Kur'An'daki ifade ile tekasür peşinde koşması, bu yönetici sınıfta yeni bir refleks geliştirir.
Yolsuzluklar arttıkça o ülkede yönetici, sınıf ülke kaynaklarını nereye harcadığını gizlemeye başlar. Ülkede yönetimin şeffaflık ve hesap verebilirliği kalmaz, yasaklar koyar.
Eleştiren yönetici, sınıfın gizli kapaklı işini ortaya çıkarmaya çalışan gazetecileri, aydınları, hatta politikacıları terör örgütleriyle işbirliği yapmakla suçlamaya başlar. Hapishaneleri bu kişilerle doldurur.
Gazeteciler, aydınlar, muhalefet artık açıkça konuşamaz hale gelir. bürokrasi ise ser verir, sır vermez hale dönüşür. Yaptıklarının hesabını vermeyen yönetici sınıf destursuz hale gelir. Bu ortamda bu güven ortamı yönetici sınıfın daha büyük yolsuzluklara yönelmesinin, akla hayale sığmayacak devasa servetler edinmesinin yolunu açar. Baskılar, yasaklar, yolsuzlukları, yolsuzlukların büyüklüğü ise şiddetini arttırır.
Yasadışı serveti taşınamayacak duruma gelen yönetici, sınıf, bu noktada bir şeye daha ihtiyaç duyar.
Bu varlıklarını yasallaştırma ve legalleştirme ihtiyacıdır. Biriken serveti yasallaştırma legalleştirme çabası içerisindeki yönetici sınıf iki şeye ihtiyaç duyar. Birincisi kanunlar çıkararak devasa servetini aklamak ister. Çünkü o bir çanta dolusu para değildir. Taşıyamayacağı kadar banka hesaplarına sığmayacak kadar banka dışı hesaplarda tutamayacağı gayrimenkulden borsa araçlarına varıncaya kadar taşıyamayacağı boyutta bir varlıktır. İkincisi ise bu legalleşme düzenlemeleri için toplumun hazmetme kapasitesini arttırmaya ihtiyacı vardır.
Yönetici sınıfın çıkaracağı siyasi krizler, iç dış krizler, ekonomik krizler bu ihtiyacı karşılar. Yani halka cambaza bak derken kendisi malı götürür. Yönetici sınıf kriz sevici bir sınıfa dönüşür. kriz sevici bu diğer ifadeyle millet derdine düşmüşken. Krizi fırsata çevirme işidir ama bu noktadan daha tehlikeli olarak bu bir
mekanizmalar sonunda mafya devletinin ortaya çıkmaya başlamasıdır. En tehlikeli olan nokta budur. Devlet bu mekanizmalar rahatlıkla işlediği zaman sonunda mafya devletine dönüşür. Devlete özgü kamu gücü mafyanın kırbacına dönüşür.